زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

امتحان (قرآن)





از موضوعات مطرح شده در آیات قرآن و از سنت‌های الهی، امتحان است.


۱ - معنای امتحان



امتحان به معناى آزمودن است.
[۱] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب.
[۲] لغت‌نامه دهخدا.
[۳] فرهنگ فارسى معين.

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «ابتلا»، «امتحان»، «فتنه» و جملات مفيد معناى آن استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



اقسام امتحان (قرآن)، امتحان ابراهیم (قرآن)، امتحان اسماعیل (قرآن)، امتحان اشراف (قرآن)، امتحان اصحاب الجنه (قرآن)، امتحان اصحاب سبت (قرآن)، امتحان اعمال (قرآن)، امتحان امت‌ها (قرآن)، امتحان انسان‌ها (قرآن)، امتحان بلقیس (قرآن)، امتحان بنی‌اسرائیل (قرآن)، امتحان بیماردلان (قرآن)، امتحان جنیان (قرآن)، امتحان حاجیان (قرآن)، امتحان داود (قرآن)، امتحان زنان مهاجر (قرآن)، امتحان سپاه طالوت (قرآن)، امتحان سلیمان (قرآن)، امتحان سنگ‌دلان (قرآن)، امتحان ظالمان (قرآن)، امتحان قلب (قرآن)، امتحان قوم ثمود (قرآن)، امتحان قوم فرعون (قرآن)، امتحان قوم موسی (قرآن)، امتحان قوم نوح (قرآن)، امتحان کافران (قرآن)، امتحان مجاهدان (قرآن)، امتحان مردم بابل (قرآن)، امتحان ملکه سبا (قرآن)، امتحان منافقان (قرآن)، امتحان مؤمنان (قرآن)، امتحان موسی (قرآن)، امتحان‌های بزرگ (قرآن)، امتحان یتیم (قرآن)، امتحان یهود (قرآن)، تکرار امتحان (قرآن)، تنوع امتحان (قرآن)، توفیق در امتحان (قرآن)، راه‌های امتحان (قرآن)، سنت امتحان (قرآن)، سهولت امتحان (قرآن)، شکست در امتحان (قرآن)، صبر در امتحان (قرآن)، غفلت از امتحان (قرآن)، فراگیری امتحان (قرآن)، فلسفه امتحان (قرآن)، محل امتحان (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب.
۲. لغت‌نامه دهخدا.
۳. فرهنگ فارسى معين.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۲۷۷، برگرفته از مقاله «امتحان».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.